‘A kavalkàte - Luamece ‘i skarpe

Ecco altre tre poesie di Michele Frattulino sull'anniversario dell'Apparizione della Madonna dell'Incoronata.

Clicca QUI per leggere tutte le altre poesie di Michele Frattulino



‘U jurne d’a veğğìlie d’apparizziòne,
ndo pomerìğğe se fàce ‘a Kavalkàte;
kavalle k’ogni spècie de uarneminde,
ke pènne e drappe tùtte varijupìnde.

È nu kurtéje kè nen fernèsce màje:
tanda krijatùre vestùte d’anğelìlle,
da Sande, da uèrrìre e munacille,
e dappettùtte sinde ‘i susanille.

Da sèkule se fàce tùtte l’anne;
eje tradezziòne ke nze nvèkkie màje
e vénene da pòste assàje lundàne,
fedéle e pellegrine: so’ a migliàje!

Nğe stanne trikke e trakke e bottammàne;
sòle preghire e alùmete ‘i trè ğğìre,
eje n’atte de fède, sèmblece e senğére,
ke s’arrepète a ogni primavére.

So’ ‘i quatte d’a matìne: è ğğià vàjèvvine,
prècisamènde a l’òre d’u prudìğğe;
te fàje tanda kelometre all’appide,
pèrò te rèste sèmbe ‘u kòre liğğe!



Luamece ‘i skarpe

A ddùje kelometre, prìme d’u Sanduarije,
precesamènde ‘o ponde d’Ingurnàte,
stéve n’usanze kè n’eje kkiù attuale;
sckìtte assì e’ fatte ‘u vòte eje talèqquàle.

‘A guìde te facéve luà ‘i skarpe;
nu ğğèste d’umiltà e de penetènze.
Mettìve allòre ‘i kavezètte nòve,
kè màje avive ausàte mbrècèdènze.

‘Po te facive ‘appide ‘u riste d’a stràde,
da quìllu ponde, fine ‘o Sanduarije,
tra razziùne e kande t’akkurğive,
k’ire arruàte d’a Destenatarije.

“Va skaveze a Madonn’Ingurnàte!”
- è quìlle kè se dìce a ttanda ğğènde,
e sòpattùtte a kki recéve ‘i grazzije,
a kki ce kréde e ‘A prèghe avèramènde.



‘A trasùte nda kkìse e ‘a skàla Sande
Dòpe avè fatte ‘i solete trè ğğìre,
se tràse finalmènde àinde a kkise,
e anghianene ‘i skalìne a ùne a ùne,
Fuğğiàne e ğğènde de tanda nazziune.

Ce stàce pùre ki pe devozziòne,
arrìve ki ğğenùcchie ‘a skàla Sande:
“Madonna mìje, ajùteme, ‘mo vènghe!”
E strascenéje pe ndèrre pùre ‘a lènghe.

A vvòte pùre kokkè pellegrine,
lukkulanne mblòre grazzie e assestènze;
pèrò quille ke l’hanne akkumbagnàte,
l’ajùtene a nghianà p’a skalenàte.

E finalmènde, ‘A tine facce fronde;
dìce n’ Avè Marìje e nu Padrènnostre,
‘A bbàce e scìnne pe quèll’àta skàle,
se pènze sckìtte ‘o bbène e kacce ‘u màle.

‘Po dìce: “Me ne vàke, kkissà assi ce vedìme,
ma ‘u stèsse Te prumètte, d’amarte kkiù de prìme
e l’anne nuve, abbrìle, sèmbe assì Te piàce,
dakàpe anghiàne ‘a skàle, pe sta ke tùtte mbàce.”