‘U lìfftìnghe

poesia di Michele Frattulino


Quèsta paròle, nn’eje cèrte Fuğğiàne,
e né strazzaparènde d’u Taliàne;
signìfeke ” refarse na facciàte “
pe ki se véde vèkkie e strafurmàte.

St’opèrazziòne s’a fanne fa ’i putinde,
attùre kè nen bonne dà kkiù ninde,
‘i prinğipèsse kè nen zo’ maretàte
pecchè ‘a pellèkkie ormàje s’è smusciuliàte.

‘Stu trattamènde estèrne koste kàre ,
però renğiuvanìsce de dice anne:
“ nen ve mettìte probbie ninde ‘ngàpe !
Eje sckìtte ‘a facce; p’u riste ‘nğe speranne.”

Uardannese ‘nd’o spèkkie so’ kkiù bbèlle,
pèrò s’è alleğğerìte ‘a sakketèlle;
ma a llòre quìstu fatte nn’i ‘ndèresse,
pekkè a pagà ‘sti spése stanne ‘i fèsse.

A fìne ‘i kùnde, ognùne è indipendènde,
ma stàce pùre ki eje tanda pezzènde.
Allòre ìje préghe sèmbe ‘o Padrètèrne,
de farce fa nu lifftìnghe indèrne,

kkussì lòre se fanne na steràte,
e nùje putìme farce na magnàte.
‘Sta vòte agghia pe fforze jì pesande,
pe nen farce luà pùre i mutande!