‘U rèfèrèndùmme

In mancanze d’elèzziùne,
stàce l’ati vutazziùne,
e puje fa “ una tandùmme “
pùre nu rèfèrèndùmme

Stanne sèmbe a esağğèrà,
quatte skéde c’anna dà:
n’akkuzzaglie de kelùre,
mamma sande  e kkè paùre!

‘A paùre de sbaglià,
de kunfonde tùtte ‘i skède,
spècialmènde pe nu Krìste,
k’eje nu  povere affabbéte.

Vute “ sì ”, pe ddìce “ no ”;
kume fanne, non lo so,
e duméneke e  lunedì,
vutarrìje probbete “ nnì ”.

Mine ‘a màne p’a kusciénze,
t’indèrisse, liğğe, sinde,
ma ‘po alùmete t’akkurğe,
de n’avè kapìte ninde.

Ma ‘u mburtande eje jì a vutà,
statìje, virne o premavére,
pe nen pèrde ‘stu derìtte,
jàme a ffà quìstu duvére!

Dòpe kè hanne fatte ‘u sfoglie,
s’appresèndene ‘i partìte;
fanne ‘a nalese d’u vòte,
so’ kundènde e ngalluzzìte.

Ma na kòse assàje kriòse,
eje kè quìlle k’hanne pèrze,
sonde pùre vinğitùre:
“quìlle eje prìme e ìje so’ tèrze”.

‘Po fanne ‘i pèrcenduàle:
Quanda ğğènde n’ha vutàte?
Quande sonde ‘i skède janghe?
Quanda skède so’ annullate?

Ma nda ‘sti pèrcènduàle,
- quìstu fatte sì k’eje komeke ,
kalkulàte pùre ‘a ğğènde:
“ tanda ğğènde k’eje DALTONEKE ”