‘U vènèrdì

Una bella poesia di Michele Frattulino sulla crisi economica e il mercato del venerdì.


Quanda bbotte sòpe ‘e rèkkie
kè abbusckàme d’o guvèrne!
Prìme Skioppe e mmò Trèmonde:
“ dùje vambìre sèmbe pronde!”

Quèsta stràna setuazziòne,
ce kustrìnge a sparagnà,
ma pe fa st’opèrazziòne,
c’amma pùre ndustrià.

Bbaste kòkké sagrefìğie,
sckìtte e sòle ‘o vènèrdì,
avezannese kkiù priste,
pe cerkà de kumbarì.

Guarde tùtte ‘i bbangarèlle,
spèğie ‘i “pèzze amèrikàne“,
truve rrobbe bbrùtte e bbèlle:
“ damme ‘stu vestìte avàne! “

- So’ cìngh’eure, è a ddoppie pitte !
“ Laluccè, kacce ‘stu mètre! “
“ Stàce quèlle derembètte!
Nen me vogghie fa avedè ! ”

“…Uè bbonğiorne Seppenè !”

“ Kkè ne dìce d’u kavezòne? “
“ Nde facènne roscia rosce!
Nenn’u vìde k’eje nzevàte,
e strazzàte mbacce ‘e kosce!

Laluccè, nenn’eje vergogne,
tùtte quande amma kambà,
si nz’aùse ‘stu sestéme,
nen ze putarrìje magnà!

Lùce gas, kundumìnie,
bbulle aqquà e tasse allà,
‘u talèfene, ‘u konguaglie,
kè c’avèssema sparà?

Anze, sinde ‘stu kunzìglie:
va a quèll’ata bbangarèlle,
vènne angòre sotta prèzze,
azziunije quìstu cervèlle!”

E Lalùcce l’ha kapìte,
scènne tùtte ‘i settemàne;
nen ze mètte kkiù a vregogne,
guarde mbacce ‘e krestiàne.

‘A sustanze ‘u sàje qual’eje?
Quanne ponne sparagnà,
rìkke, povere e adijùne,
n’anna dà kùnde a ni - sciù - ne !!!